LUDWIK RYDYGIER

ŚWIATOWEJ SŁAWY CHIRURG POLSKI

DO  NAJWAŻNIEJSZYCH  OKRESÓW  W  DZIEJACH  KRAKOWSKIEJ  CHIRURGII

NALEŻY  OSTATNIE  DWUDZIESTOLECIE  XIX  WIEKU.

 

TO  CZASY  DZIAŁALNOŚCI 

DWÓCH  NAJWYBITNIEJSZYCH  PROFESORÓW  CHIRURGII

JANA  MIKULICZA-RADECKIEGO   I   LUDWIKA   RYDYGIERA

 

OBAJ PRZESZCZEPILI NA GRUNT KRAKOWSKI NOWE IDEE

ZRODZONE W KLINIKACH EUROPEJSKICH, GDZIE ZDOBYWALI

STOPNIE AKADEMICKIE.

OBAJ OPROMIENILI BLASKIEM SWOJEJ INDYWIDUALNOŚCI UPRAWIANĄ

PRZEZ SIEBIE DZIEDZINĘ CHIRURGII

I WZBOGACILI JĄ DOROBKIEM SWOICH UMYSŁÓW,

A SZCZEGÓLNIE CHIRURGIĘ ŻOŁĄDKA.

 

LUDWIK
RYDYGIER

 

1850- 1920

Urodził się 21 sierpnia 1850 roku
w Dusocinie pod Grudziądzem, jako syn właściciela majątku Dusocin Karola Riedigera *.

 

Wykształcenie podstawowe pobierał
w domu rodzinnym, a następnie w diecezjalnym progimnazjum Collegium Marianum w
Pelplinie i gimnazjum w Chojnicach. 

 

Maturę zdał w roku 1869 w Chełmnie.

 

Studia medyczne rozpoczął na
Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Gryfii
(obecnie Greifswald w Meklemburgii-Pomorzu Przednim). Następnie kontynuował
studia na wydziałach lekarskich w Berlinie (interna, okulistyka, chirurgia) i
Strasburgu (okulistyka, ginekologia). Dyplom lekarza otrzymał w 1873 roku
w Gryfii.

* W roku 1869 Ludwik zmienił nazwisko Riediger na polsko-brzmiące Rydygier.

ETAP  NIEMIECKI
DZIAŁALNOŚCI CHIRURGICZNEJ LUDWIKA RYDYGIERA


W roku 1873 i rozpoczął pracę w klinice chirurgicznej w Gryfii. 
Tam też w roku 1874 w wieku 24 lat uzyskał doktorat:

praca doktorska dotyczyła antyseptyki chirurgicznej – działanie kwasu karbolowego na tkanki i drobnoustroje. 



Następnie pracował w szpitalach w Gdańsku, Chełmnie i ponownie w Gryfii, gdzie został asystentem kliniki chirurgicznej.

Tam też przygotował prace habilitacyjną dotyczącą leczenia operacyjnego stawów rzekomych. Po habilitacji w roku 1878 r. przeniósł się do Jeny, na stanowisko pierwszego asystenta w Klinice prof. F. Riedla (pracował 2 lata).



Już w tym okresie obok prac w języku niemiecki publikował prace w języku polskim

w Krakowie i Warszawie

ETAP  CHEŁMIŃSKI DZIAŁALNOŚCI CHIRURGICZNEJ LUDWIKA RYDYGIERA
(budowa I-szej kliniki)

W 1879 r. zakupił w Chełmnie dom, który przystosował na prywatną nowoczesną klinikę chirurgiczną.


Otworzyłem swój zakład, który by nie tylko leczeniu chirurgicznemu służył, ale zarazem i to głównie, dał nam sposobność do dalszego kształcenia chirurgicznego i pracowania samodzielnego na polu naukowym.


Styczeń 1881 – resekcja żołądka z powodu raka

Listopad 1881 – resekcja żołądka z powodu powrzodowego zwężenia odźwiernika

1884 – zespolenie żołądkowo-jelitowe w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy


W 1886 roku został wydany w Poznaniu Podręcznik chirurgii szczegółowej dra Ludwika Rydygiera.


Ludwik Rydygier publikował swoje najważniejsze prace najpierw po polsku, a potem w czasopismach niemieckich. Natomiast wszystkie prace publikowane w czasopismach niemieckich publikował następnie w czasopismach polskich.

LJULES EMILE PÉAN (1830 – 1898)

Operacja w dniu 9 kwietnia 1879 r.
w Paryżu.

Pacjent przeżył 2,5 godzinną

operację, ale otrzymaj dwie

transfuzje krwi (50 i 80 ml).

Zmarł w 5-tym dniu, po operacji

przed przetoczeniem kolejnej krwi.

W tym czasie nie znano jeszcze grup
krwi.

 

Péan
nie wierzył w przyszłość resekcji.